Op een dag werd ik wakker. Ik deed mijn ogen open en zonder na te denken rekte ik mijn spieren. Ik stapte uit bed en mijn voeten (ooit wel eens beseft hoe klein die eigenlijk zijn?), droegen het gewicht van mijn héle lichaam, keurig in balans, naar de badkamer. (Ooit wel eens beseft hoe bijzonder dát is?). Mijn vinger strekte zich uit naar de schakelaar en het licht ging aan. Eén draai aan de knop en schoon warm water stroomde naar beneden. Ik stapte onder de douche, snoof de geur op van mijn bodywash……. Mijn stembanden produceerden een deuntje. Mijn trommelvliezen trilden om alle geluiden op te vangen, het klaterende water, mijn melodietje, de kinderen die riepen of ik al eens klaar was. Na het ontbijt trok ik de voordeur achter mij dicht en wandelde een rondje door onze wijk. De frisse wind, zuurstof, de zon, vitamine d, ….
En ineens zág ik ze………al die verschillende soorten GRAS! Wow. Ik pakte mijn mobiele telefoon en schoot een plaatje en deelde het op facebook.
Weer thuis begon ik te beseffen hoe bijzonder het gewone eigenlijk is. We zijn zo gewend geraakt aan alles om ons heen en alle voorzieningen waar we van genieten dat we dat bijna zouden vergeten. Neem nou alleen al deze ochtend. Elektriciteit, warm water, een mobiele telefoon, de lens van de camera, het wereldwijdeweb……
Iedereen is er van overtuigd dat zoiets complex als een mobiele telefoon of het electriciteitsnet door iemand is bedacht en ontworpen. Maar heb je wel eens nagedacht wiens materiaal wij daarvoor eigenlijk gebruiken? We kunnen helemaal niets zonder grondstoffen. En wie maakte het ingenieuze brein dat al die ingewikkelde dingen kan uitdenken. Wie bedacht het systeem van spieren en impulsen die de handen aansturen om het vorm te geven? Wie bedacht het, dat een zaadje in de aarde kan vallen, ontkiemen, en dat daar na een paar weken de groente of het graan uit groeit waardoor wij ons zelf in leven kunnen houden? Wij kunnen veel maar dát kunnen wij niet maken. Om het nog maar niet eens te hebben over hoe voeding, groei en gezondheid allemaal op celniveau in elkaar steekt.
Als ik bewust om me heen kijk dan getuigt de complexiteit van mijzelf en alles om mij heen mij ervan dat er Iemand is die veel groter is dan wij kunnen bedenken. In alles wat wij mensen maken of presteren gebruiken wij het materiaal, de processen, de natuurwetten, die Hij, God, in Zijn goedheid aan ons heeft gegeven. Wij kunnen veel bedenken, veel verklaren of beredeneren maar íets maken uit níets, dát kan alleen Hij.
Stel je eens voor: als alles waar je niet bewust dankbaar voor bent, vandaag nog zou wegvallen….. wat hou jij dan over? Probeer elke keer als je iets schijnbaar ‘gewoons’ ziet, zoals bijvoorbeeld gras, je er bewust van te zijn Wie er aan de bron van alles stond.
Richt je dankbaarheid op God door bijvoorbeeld in je dagboek te schrijven van welke gewone dingen jij hebt genoten vandaag!
Wij kunnen veel bedenken, maken, verklaren of beredeneren maar íets maken uit níets, dát kan alleen God, onze Schepper.
